Του χρόνου τα αλώνια

Του χρόνου τα αλώνια

Τις χαραυγές θερίζονται του χρόνου
τα αλώνια
για να κερδίσουν μετρικό στου έρωτα
τα χιόνια
οι νιοί που γλυκογεύτηκαν ανθούς
από μυρώνια
όταν ακρίτες πάλευαν με του έρωτα
τελώνια

Σε μέντες ξαποσταίνανε στα δίσεκτα
τα χρόνια
είχαν τις νύχτες οδηγό την Πούλια
την αιώνια
κι αγάπες μοσχοβολιστές σε καθαρά
σεντόνια
που μόνον θα τα λέρωναν,από υιούς
εγγόνια

Μα εγώ μεθώ μόλις γευτώ
του Παλαμά υμνολόγια
απο τα χέρια κοινωνώ
ενός Κοσμοκαλόγερου
μιάς του γραφής συμπόνια
μ έρωτα που τον τραγουδούν
Μυρτιώτισσας τριζόνια

Σε μια εκκλησιά Καβαφική
του κόσμου τα λαμπιόνια
με οδηγούν να κοιμηθώ
στου χρόνου τα αλώνια
με ηλιόφως να υποδεχθώ
ακτίνες κι ευχολόγια

🌍°°°ΣΣ°°°🌍
*Σοφία Σίβυλλα 4-8-2017*