Βραδιές

   

              "  Βραδιές "
Δεν είναι φίλε όλες ίδιες οι βραδιές
δεν έχουν όψη για να δεις πόσο πονάνε
Σε δένουν στον ιστό τους με το χθες 
κι όλο απλώνουν στη ψυχή σου ενοχές

Για να σε φέρει η αυγή πάλι στο φως
δένουν τα όνειρα με λάμψη κι ας πετάνε
Στο γιασεμί ανοίγει πόρτες κι ο θεός
κι εσύ νιώθεις ο παρείσακτος θνητός

Δίνουν ελπίδα στα χαμένα όνειρα σου
κρασί νυχτέρι την ψυχή σου, αν κερνάνε

σφίγγει κορμί η άδεια η αγκαλιά σου•
Ζεϊμπέκικο χορεύουν στην υγειά σου

Ενώ κυκλώνεσαι μέσα στη θλίψη,
όταν στα βήματα τα πόδια δε βοηθάνε
Χάνεις Ρυθμό κι η μέρα σ' έχει πνίξει,
πριν βγει ο ήλιος σ' έχει εγκαταλείψει

Δεν σε ζηλεύουν φίλε όλες οι βραδιές
Μόνον αυτές,που μάθανε να σε μεθάνε,
σαν χόρευες ζεϊμπέκικο στις ερημιές

για έναν έρωτα ασύνορο μ' αιχμές

Σοφία Σίβυλλα🌍°°°ΣΣ°°°🌍23-11-2017/13-7-2022