« Απριλομαργαρίτες »

Απρίλιος,που σ' έχασα στων λουλουδιών την φέξη
Απρίλη,που ξεθώριασε η μυστική μου σκέψη 
Οι κουτσουπιές σε πρόδωσαν,πως έγινες κοτσίφι
ν' αποζητάς από νυκτός κλαρί κλαρί υποψηφία νύφη

Ολημερίς κι ολονυχτίς βαρέθηκαν να σε ακούν
που άδεις στις πεύκες των αυλών,
όπου κορίτσια όμορφα μαθαίνουν να κεντούν

κοτσύφια στις τρέσες των προικιών•
πώς έχασες τον μπούσουλα σε νότες τραγουδιών
για μιας κιτρινομύτησας στο σκέρτσο των ματιών

Δεν θα παινέψω της τέχνης σου λάγνο αναβολικό
Για αυτό Θα βγω κι εγώ εις το βουνό
σαν πέρδικα να τραγουδώ
κι ανάρια ανάρια στους βράχους,που πατώ
θάβρω μικρό βοσκόπουλο να τραγουδά
με της φλογέρας τον σκοπό

Με το σιγόντο μου θα του κρατώ το ίσο

όταν για ’ σένα θα τραγουδψώ,

πως δεν θα ξαναγυρίσω 

          Απρίλη βγήκες στα κλαδιά 
          Απρίλη βγαίνω στα βουνά
          Απριλομαργαρίτες θα μαδώ
          Απρίλη,που 'μαθα το μυστικό
          Πως δεν μ'αγαπάς,που σ' αγαπώ

Σοφία Σίβυλλα🌍°°°ΣΣ°°°🌍1-4-2018/1-4-2020
Ο πίνακας είναι φιλοτεχνημένος από τον Γεώργιο Σταθόπουλο 

       
                                                             Η Λ Ε Κ Τ Ρ Α
                   

     
              « ΗΛΕΚΤΡΑ »
Με άνθη στόλιζε τα μαλλιά της η Ηλέκτρα
με ύφος καρδινάλιου ψήλωνε δυό μέτρα
μα στον καθρέφτη ήθελε σκαλί ν' ανεβεί
τ' όμορφο προσωπάκι της για να το δεί

Ενα Μάη,που έκλεινε Πρωτομαγιά τα δέκα
Μ' ένα στεφάνι μαργαρίτες στα μαλλιά της η Ηλέκτρα
στους φίλους της με καμάρι έδειχνε τις δυό κοτσίδες
που έλεγε πώς θα έκοβε μόνο αν θα κολλούσε ψείρες

Δεν φαντάστηκε,όμως,ποτέ η αθώα μας καρδιοκλέφτρα
πώς παραμόνευε ~την στιγμή~ μια ψειρού ψεύτρα
φιλεναδούλα της με κοντά μαλλιά, ξερακιανή
για να της κλέψει τον Ανδρέα της τον ντελικανή

Όταν είδε να της χαϊδεύει το χεράκι τρυφερά
ξύπνησε η ζήλεια που 'κρυβε μέσα της
απ' τα επτά,
χωρίς να υπολογίσει,πόσες φορές με μπαμπεσσιές
αντέγραφε απ'τις έκθεσεις της Ηλέκτρας ιδέες υψηλές

Άπλωνε αγκαλιές στην απονήρευτη εορτάζουσα
της χαϊδευε με δέος τη κόμη την ξανθή θαυμάζουσα
του φόρεμά της το λευκο γιακά και το φουρό•
την φωτογράφισε για τελευταία φορά με κινητό

Μια μέρα δεν άντεξε απ' του κνησμού την ζάλη
κι έγειρε το κεφαλάκι της στου θρανίου την αγκάλη •
εκοιμήθη η Ηλέκτρα μας,είπε ο Δάσκαλος στα παιδιά•
ήταν αλλεργική στα τρωκτικά,δεν θα ξυπνήσει πια

Σοφία Σίβυλλα🌍°°°ΣΣ°°°🌍3-5-2018