« Στα χνάρια του βυθού »

   « Στα χνάρια του βυθού » 

Στις θάλασσες από παιδί
μαθαινα να ξεχνιέμαι
Με πόδια γυμνά κοχυλάκια
να μαζεύω στα ρηχά

Ξεβρασμένους αστερίες
να κρύβω στην στεριά
Στο βυθό της να γειώνομαι
για να μη την απαρνιέμαι
Να πληθαίνω τις ανάσες μου
στην επιφάνεια,που ζω
Απ' τα θαλασσόχαρα μάθαινα,
πώς να μη ξεγελιέμαι
κι έγιναν οι καταδύσεις μου
άλματα επί κοντώ
στο ραντεβού με το φωκάκι
για να συναντιέμαι

Κρώζανν οι γλάροι από ψηλά
να μας φοβίσουν
Ήλθαν και κάτι μελτεμάκια
να ταράξουν την αγάπη
Μεδουσες έστειλε ο γαρμπής
να μας φλογίσουν
μα βρήκαμε σύμμαχο
μια σμέρνα τον σατράπη

Ένας πληθωρικός ροφός
εκτέλεσε μια πέρκα
κι έντρομα κρυφτήκαν
τα σαλάχια μεσ' την άμμο•

έμειναν να σεργιανούν
μαυρομούστακες γαρίδες
απ'την Μέκκα
κι αργόσυρτη μια τούνα
χάρασσε το βυθό μας χάμω

Μα ο Ποσειδώνας άρπαξε
την τρίαινα με μένος•
αρμάτωσε ιππόκαμπους
μ' άλογα

Θάταν.... ίσα με χίλια ;!

Απ' το βυθό ξέθαψεν ο έρως της Αφροδίτης μία Χτένα

για της Γοργόνας τ' αχτένιστα μαλλιά,
ίσα με δώδεκα μίλια!

Κι εσύ κυττάς ατάραχος ,
πώς θρηνούν οι κούκοι;
όταν κλωσσούν
τ'αυγά τους καλόφωνα κανάρια;

κι όχι εμέ που 'χω στο βυθό
φωκάκι γι' αποκούμπι
και ξενιστή μια Σίβυλλα
απ' των Δελφών τα χνάρια

Σοφία Σίβυλλα 🌍°°°ΣΣ°°°🌍15-7-2017 .... 3-11-2019