Δυο φεγγάρια

                " ΔΎΟ ΦΕΓΓΆΡΙΑ " 

                  

Κύλησε κλεφτά το φεγγαράκι στο πλευρό μου!
Είπε τάχα,πως βρήκε ανοιχτό το παράθυρό μου!
πως στον κόσμο δεν ξαν' είδε τέτοια ομορφιά

θά 'θελε λέει ν' αγγίξει τ' άσπρα μου μαλλιά

Αλητάκι,ομορφόπαιδο,αλλά κι ο Παλαμάς

γίνομαι είπε για χάρη σου,αν θες ο φουκαράς!
Χρόνια τριγυρνώ στις ερημιές σου και φεγγοβολώ
Σε μαρτύρησαν,όμως τα γιασεμιά και θα 'μαι 'δώ!

Πώς ομόρφυναν οι καστανές σου οι πλεξούδες!
Πώς αστράφτουν τα πράσινά σου μάτια,που 'χες !
Ξέμεινα ξέρεις στον ουρανό γι' αυτά τα σμαραγδένια!
Χρόνια μεθυσμένο τριγυρνώ για σέ παραμυθένια

Ξέμεινες χρόνια στα όνειρά μου να σ' αγγίζω!
Κλέβω ευωδιά του γιασεμιού να σε μυρίζω
καθώς σκύβεις να ποτίσεις τη δική του γλάστρα
και σ' αγγίζουν τ' άνθια του 

σαν τ' ουρανού τ' άστρα

Ο Σεπτέμβρης διάλεξε μαζί μου να παίξει ζάρια
μα τον νίκησα και μου 'δειξε τα δικά σου χνάρια
Τον κέρασα σταφύλι ροζακί για να ρεφάρω
έταξα να του φέρω και μοσχάτο απ'την Πάρο

Έγειρε κοιμήθηκε στο  στήθος μου,χωρίς πνοή
Μη με ξυπνήσει ήθελε του πρωϊού η αχλή
Ανέβηκε στον ουρανό με την Ηώς,μα ξέμεινε
κι είδα στ' ονειρό μου,πως δύο φεγγάρια έγινε

Σοφία Σίβυλλα🌍°°°ΣΣ°°°🌍20-4-2019/7-8-2020