Ξεψύχησαν οι λέξεις
κι ήλθανε δύο γλάροι
άγγελοι με βλέψεις
πώς θα γενούνε φάροι
Πήραν μια κλωστή
οι γλάροι σερμαγιά
Λέξη «Μακεδονική»
πέταξαν στο βορρά
Άπραγοι γραφιάδες
ανίδεοι τουρίστες
όσμωσαν παράδες
χόρεψαν μ' αρτίστες
Κι ένα μικρό παιδί
που έπαιζε μονάχο
με όραση λειψή
το είπαν μονομάχο
Μάτια είχε ανοιχτά
φωνή είχε στεντόρεια
και χέρια καθαρά
δεν γνώριζε απ' όρια
Απήγγειλε Παλαμά
χωρίς παραμυθάκια
και με ψυχή θεριά
χτύπησε παλαμάκια
«Τ' αμπέλι σου Παλαμά
που πότιζες σαν νιός
της Γαίας έχει ριζά
προστάτης ο Ουρανός »
Με ικεσίας προσευχή
τις λέξεις για θυμιάμα
απ' του Άθω τη κορφή
κι η Παναγιά αντάμα!
Φοβήθηκαν οι γλάροι
πετάξαν τρομαγμένοι
ξετύλιξαν το κουβάρι
κι οι λέξεις ένα σμάρι
Κρατήθηκαν γερά
στου χρόνου το λογάρι
κι είχαν απανεμιά
αρχαίο αλφαβητάρι
Κλείδωσε το τεφτέρι
μια μέρα στο Ιερό
χάρις σε βουλοκέρι
σταλμένο απ' το Θεό
Κέρδισαν την μάχη
μόνες με τα βιβλία
σήκωσαν στη ράχη
γλώσσα με ιστορία
Στο όνειρο,που χάθηκε
δεν έμοιαζε με τ' άλλα•
σηκώθηκε και βάλθηκε
να πολεμάει για Μεγάλα
Κι' γώ,που 'δα τα γλαριά
που έβλεπε το παιδί
έμεινα 'δώ μ' αποκκοτιά
να γράφω στο χαρτί !;
Πώς κέρδισαν τις μάχες
μόνες με τα βιβλία
μα κάμφθηκαν οι ράχες
κι εχάθη η ασυλία !
Σοφία Σίβυλλα 🌍°°°ΣΣ°°°🌍24-1-2019
