Μεθυσμένο τ' αγέρι μαζί σου
γλυκό μου τζιβαέρι θυμήσου,
πως δύναμη δεν έχει να σου κάνει κακό
Να εορτάσει θέλει μαζί σου κι αυτό!
Ζηλεύει,που σαν την θάλασσα κυμματίζεις•
τ' ουρανού τα χρώματα,πώς αντιφεγγίζεις!
Πώς αγκαλιάζεις ένα ξύλινο κοντάρι
με Σταυρό!
Λίγη απ' την αίγλη σου ν' αγγίξει προσπαθεί για καλό!
Ρουφά των αφρόκυμμάτων άλας θαλασσινό!
Αγριεμμένο άτι για χάρη σου ξεσηκώνει χορό!
Του Κανάρη δανείζεται το ναυτικό μπουρλότο
για να χαϊδεύει τον θάνατο με τον δικό του κρότο
Όσες του Κολοκοτρώνη μετάνοιες
μπρός στη Παναγιά
άνθρωπος δεν μέτρησε,
φυσομανώντας άλλες τόσες σου τάζει σ' έναν γύρο θανάτου,που δεν έκλεισε•
πάνω στην πίστα ενός άχρονου τανγκό για Λευτεριά,
που χορεύουν σθεναρά,χωρίς σπαθιά
νέοι,γέροι,παιδιά
Γιατί Ελλάδα μου θα κερδίσεις ξανά!
Σοφία Σίβυλλα🌍°°°ΣΣ°°°🌍25-3-2021
Σημείωση: Η φωτογραφία ανήκει στο προσωπικό αρχείο μου «Σημαία στον Μαλιακό»
