« Υπάρχουμε »

                    « Υπάρχουμε »

Χελιδόνια στη θάλασσα,
που πνιγήκαμε
φτάσαμε πετώντας
στα βάθη της

Μικρογραφία της αορτής της
η μνήμη μας
τροφοδοτούσε κορμάκια
ανάλαφρα,
πριν τα βαρύνει το πάθος
της αποκοτιάς
να ζήσουν τον έρωτά τους
για να υπάρξουν
στα δυσθεώρητα βάθη της•
ανάγκη
που ωθούσε με ρίγη
τα πετάγματα μας
πάνω απ'τα κοράλια
του γιούσουρι,
χωρίς ύπνο στις άκρες
των βράχων

Δεν του κρυφτήκαμε
για να γλιτώσουμε,
παρά αγωνιστήκαμε
και στον εαυτό μας
χελιδονόψαρα μαγιάτικα
χαριστίκαμε

Αν και αναμετάξυ μας,
ποτέ δεν γνωριστήκαμε
ξέραμε,
πώς κυλάει το ίδια αίμα
στις φλέβες μας
και με όμοια παιχνίδια
καταπιάστηκαμε,
πριν τα κύματα μάθουν
ότι της θάλασσας ανήκουμε,
όταν στα δίχτυα του ψαρά
χελιδόνια πιαστήκαμε
κι η ετυμηγορία
ήταν δεδομένη

Δεν ανήκουμε πουθενά
Ζούμε γιατί υπάρχουμε
μέσα στα δικά μας ιδανικά

Σοφία Σίβυλλα🌍°°°ΣΣ°°°🌍6-9-2019