Αγρίμι συντρίμμι

« Αγρίμι ~ Συντρίμμι »

         
Σκυφτός στο πεζοδρόμιο
για χρόνια δεν έπαψε να ψάχνει την Ειρήνη

Γυμνός και ρωμαλέος σαν αγρίμι μονομαχεί,

χωρίς φραγμούς για χάρη της•

τί κι αν κατάντησε
συντρίμμι !
          
Η μνήμη του έμεινε βουβή•

προσμένοντας χρεωμένη,

αν η αγάπη της επιτέλους θ' ακριβύνει!

Η τιμή της,ως αξία και σκοπός
τον πνίγει!

Με την λευκή της φορεσιά δεν έπαψε,

σαν οπτασία πια να τον τυλίγει,

στάζοντας μόνον αίμα και ευθύνη

Αποβραδίς σαν κάποτε

με τον καρπό σπασμένο το συντρίμμι
έγειρε στο πεζοδρόμιο,
θαρρώντας,πως επούλωνε

πληγές στην λιγοστή του μνήμη

Του απέμειναν παρέα μοναχή
των ρείθρων τα πτηνά να υμνούν τα εύσημα,

που με τιμές του είχαν απονείμει

Με δυό περιστέρια να κυττούν

καρφωμένα απ' το γπερβάζι•

κάποτε κάποτε χάνεται

στην δίνη μιας πορείας σκεπτικός,

ψιθυρίζοντας τον όρκο του Ιπποκράτη

συγκινησίας•

λόγια που τον κατακλύζουν,

σαν προσευχή στην μνήμη!

Καθημερινώς κερδίζει χρόνια

κυττάζοντας ασκαρδαμυκτί

μια ματωμένη δική του φοιτητική 

μπλούζα ιατρική,

που πλέον συντηρεί η ναφθαλίνη

Περνούν διαβάτες τρέχοντας
στο πλάϊ του,παιγνίδια ηλεκτρικά,

χωρίς ψυχή •
κι αυτός εκεί γυρτός και πένης

να την προσκυνά επιμένει!

μετρώντας τα ψύχουλα μιας σύνταξης,

που του απέμεινε

κι αυτή λειψή

Στα πλήθη των γραφών,

που σέρνει άβουλο το πνεύμα του,χωρίς προοπτική•

έχει φυλάξει μιαν αλώβητη καρδιά

να καρτερεί με υπομονή Ειρήνη και Αρετή

Σοφία Σίβυλλα🌍°°°ΣΣ°°°🌍17-11-2017/
17-11-2019/17 11 2022