« Φωτεινή Παρασκευή »
       
Ξημέρωσε,φως,κραυγές
"Μαύρη Παρασκευή" •
Χιλιάδες περαστικοί
ψάχνουν,αν είμαι αληθινή

Το δάκρυ μου βαθύ

Ο περιπτεράς πίνοντας
το τσάϊ του ζεστό
με κοίταξε ρευόμενος,
χωρίς ενδοιασμό•
με θώπευσε να δει,
αν είχα πυρετό•
κάνοντας αέρα
μ'έναν της ΔΕΗ
λογαριασμό

Ο κουρέας στη γωνία
έκοβε βόλτες στον πεζόδρομο
μ' αγωνία,
κοιτάζοντας στα χέρια
την κόρη του Ηλία,
που 'φερνε φαγητό
απ' την εκκλησία

"Με γίγαντες πλακί"
του είπε καλημέρα !

Συνέχισε το δρόμο της,
ως λίγο παραπέρα
και στάθηκε να κάνει
σε μια γιαγιά παρέα,
που κάθε μέρα έψαχνε
έναν γυιό Ανδρέα

Την τύλιξε στο σάλι της,
όπως κάθε πρωΐ•
της έδωσε τσάϊ ζεστό
κι ένα γλυκό φιλί•
το φαγητό της άφησε
σαν κόρη στοργική•
βήματαν την οδήγησαν
στο σπίτι του Κωστή

Άπλωσε το χέρι της
στήριξε το παιδί
κι άρχισε να δίνει πόδια
στο άψυχο κορμί•
Δυό οι ρόδες του Κωστή
δυό τα χέρια της με ψυχή
έδωσαν χρώμα ανθρωπιάς
σε μια διαδρομή

Πιο πέρα τους περίμενε ορθή
η Σεβαστή
τους έδώσε μπουγάτσα Ελληνική
Χάϊδεψε το κεφαλάκι του χαμογελαστή•
του άνοιξε η όρεξη
χάρηκε η Αγγελική

Χαμογελαστοί έφθασαν
τον πάγκο του Αρτέμη•
Είναι πολύτεκνος κι όμως
τα καταφέρνει•
κηροστάλαξε απ'το πρωΐ μπανάνες να πουλά
κι απ' το κρύο τρέμει•
μα στον Κωστή δεν θ' αρνηθεί
μια αγκαλιά θερμή

Τους φίλεψε μπανάνες
και τους δύο•
έφυγαν απ' τον πάγκο του
μ' ένα χορατό•
ακούστηκε το γέλιο τους,
ως εδώ•

Τα δάκρυα απ' τα μάτια μου
δεν ρέουν πλέον μαύρα
Ζώνομαι φωτοστέφανο
κι ας μην έχω κάδρα

Επίγειων Αγγέλων
λούζομαι την αύρα•
Σε Παραδείσους
με ταξειδεύουν
δίχως ναύλα

Σοφία Σίβυλλα🌍°°°ΣΣ°°°🌍28~11~2017 // 29-11~2019

Golden Tears – Gustav Klimt

                                                     ~ Σ Α Γ Η Ν Η ~
               

Σαγήνεψε η ψυχή μου σήμερα,στου Λυκαβηττού σαν στάθηκε
την κορυφή κι αγνάντεψε τ ορμήνεμα της νιότης της
απλά,σιωπηλά και με παλμούς δακρύων ασταμάτητα
συντροφευμένη

Χέρι χέρι αργόφερνε στης νιότης τα σκαλώματα
κι αλήτευε κρυφά με τόσα πρόσωπα στο πλάϊ της
ξεθωριασμένα
ώσπου με μνήμες βαριές κι ασήκωτες ,που έμπλεξε
στης εκκλησιάς τ Αϊ Γιώργη την κορυφή απόκαμμε
κι έγειρε

Πάθη,σαγήνη,ψέμματα,φιλιά αμέτρητα
ακολουθούσαν ξέπνοα σχεδόν την ανηφόρα
μή και προλάβουν μια έπαρση ψυχής,που  γεύτηκε
την μυρωδιά της νιότης τόσο απλόχερα
μα τώρα πέζεψε στις εκβολές της γης και τ ουρανού
αργοπατώντας

       *Σοφία Σίβυλλα*
*12-5-2016*  🌏°°°Σ°°°🌏

                                                       ~ ΜΙΑ ΣΑΛΗ ~
       

Προσθήκη λεζάντας

.      

    Ποτέ δεν δίνουμε ψυχή

φίλου γνωστικού

μια συμβουλή

μά την παρέκαμψα

η «σαλή»

κι έμεινα να περιμένω

στην βροχή χωρίς βροχή

δάκρυα καυτά

που μού ταξαν αυγή

μά ήταν κι αυτά

μια ζωγραφιά

χαραγμένα σε μακέτα

να περιμένουν μια ουτοπία

για να κλειστούν

στην γύμνια του γήϊνο

καμβά

χωρίς παλέτα

χωρίς πινέλα

μόνο χρώματα κι αυτά

μαγιά

στιλέτο στην καρδιά

έδειχνε τελικά

η ζωγραφιά

χωρίς δάκρυα

που μού ταξαν

καυτά

μόνο αίμα να τρέχει

και παγωνιά

     

*Σοφια Σίβυλλα 28~7~2016*

                                                             Β Υ Θ Ω

Πριν παραδώσει τ άρμα η Ηώς
ροδοχαράζει ο ουρανός 
μόνος τρομάζω, ωχριώ 
ξορκίζω με φοβο τον θυμό

ας ξημερώσει λέω με το καλό
τί μπλέκω πιό το λογισμό !
η σκέψη δεν έχει αναπαμό 

πότε θα φτάσω τάχα
στο σκοπό
στο κρυσταλλένιο κάστρο
στο βυθό!
σαν πειρατής της
να κουρσέψω ρουμπινένιο
φυλαχτό;

τις παγωμένες νύχτες ,
στιμόνια σπείρες
χρόνια τώρα
ρίχνω στο βυθό 

για το δικό της
ρουμπινένιο φυλαχτό

πούχει κρεμάσει
σε φυκώδη ατραπό,
γονατιστός να λιώνω
αγιοκέρι με λυγμό!

κι ας σπάσει λέω
κι ας κομματιαστώ
εγώ!
στο κρυσταλλένιο
κάστρο στο βυθό.
  
🌏°°°ΣΣ°°°🌏 💨 Σοφία Σίβυλλα // 22.6.2016