Μικρά πουλιά οι φίλοι μου στην πρύμνη
να στρέψουν το πηδάλιο,
προς τον γιαλό ξεχνούσαν
Μεθυσμένοι γλάροι χορευτάδες
μας ακολουθούσαν•
εύχαρεις χειροκροτούσαν
Άσπρο και φτερά μου έσταζαν βροχή,
απ' της αλμύρας την αψάδα να ξεδιψάσω
Πρωτόγλαρο με τάϊζαν οι μάνες,
ώσπου την πείνα μου να κατευνάσω
Είχαμε πρίμα τον καιρό,
σαν έφτασε η ώρα τον κόσμο να γνωρίσω
Του Μαΐστρου το φύσημα τους πρόσταξε
ν' ανοίξουν το πανάκι ν' αρμενίσω
Το μήνυμα δεν έλαβαν
Το παιχνίδι των γλάρων
απ' τα βάθη του ορίζοντα
με πολιορκούσε
Κροτάλιζαν ράμφη στον αέρα!
Στην θαλάσσια ακινησία
το γοργοπέταγμά τους
μαρτυρούσε αγωνία
στην ουράνια των γλάρων Πολιτεία
Υπεριπτάμενοι της γιαλομένης Θάλασσας
φωνασκούντες ρωτούσαν
" καθρέφτη καθρεφτάκι μας,
ποιοί είναι οι ομορφότεροι; "
"Εμείς ή η μικρή; "
Απάντηση δεν άκουσαν στην νηνεμία
Τους γλάρους επαινούσε,όμως η θαλασσινή,
που έχουν φτερουγίσματα μόνο γι αυτή
Μόνον εγώ την άκουσα κι αυτό ήταν κακό
Υπερκόσμιες οι κρωγμές τους με εζάλισαν
Θαμπώθηκε ο αιώνιος καθρέφτης της
απ' τον χορό και το λευκό
Πληγώθηκαν οι γλάροι
στο σάστισμα της νηνεμίας θαρρώ
Ίσως από τα κύματα ανέμεναν
να γείρει το κορμάκι μου να εξαφανιστώ
Την τιμωρία μου συζητούσαν
Απέμεινα ασάλευτη να καθρεφτίζομαι
στην ίδια θάλασσα,που διεκδικούσαν
Και βυθίστηκα εκεί,που σύχναζα μονάχη•
στα Ποσειδώνια αμμοτόπια του βυθού
Απ' των ηλιαχτίδων το πρωινό λάκτισμα να ζεσταθώ
Να πιω κρασί υφάλμυρο στων Νηρηίδων το συμπόσιο ακάλεστη
«Στων ιπποκάμπων,πριν την αυγή χορό»
να μυηθώ απ' την Πλωτώ
Ρινοδέλφινα με οδήγησαν εν πλω
στης Χρυσαφένιας θαλασσινής
τον κοραλλένιο βυθό
Στων μεθυσμένων κοχυλιών τα μαξιλάρια
η Θέτις μου επέτρεψε ν' αναπαυθώ
με τους ιππόκαμπους
να σέρνουν γύρω μου χορό ερωτικό
Κι όταν εσήμανε η Αυγή
στην πλάση εγερτήριο•
άκουσα τις πελαγίσες τους ορμές,
πώς φτεροκοπούσαν,
καθώς το πελαγίσιο είδωλό μου
μόνον αυτό δεκδικούσαν
Σοφία Σίβυλλα🌍°°°ΣΣ°°°🌍 11/2/ 2023
https://youtu.be/e5M2S09w2WA
