« Λυρίδες με πανσέληνο »

 Λυρίδες με πανσέληνο τα άτια σου
 σε γκρέμισαν σε χρυσαφένια ατραπό•
 βοστρύχους έσπερναν τα νιάτα σου
 που φώτιζαν σε γη και ουρανό
             🌏🌠🌠
χέρι τρεμάμενο σου άπλωνα
να δώ αν ήσουνα θεά ή ξωτικό•
Κι ηύρα θεό εσέ να προσκυνώ
με ψαλμουδιές , γυμνό κορμί
κάθε , που πρόσμενα  Ηώ
            🌌       🌌
 Σαν δισκοπότηρο το χέρι σου
 με κέρναγε της ληθης το νερό
            🌏🌠🌠
Απρίλη,Λυρίδας πεφταστέρια
θεριό φθοράς κι αερικό•
τ'αγιοκέρι που αναψα πριν την Ηώ
ήρθε κι εσβήσθη, μ έλιωσε
μ ένα σ αφήνω, έτσι σ έχω
σ   α γ α π ώ*.....................

*Σοφία Σίβυλλα*  24~4~2016           
      ά γραφή              Σ°°🌏°°Σ

« πέτρα καρδιά »

 
                                  « πέτρα καρδιά »

    «πέτρα~καρδιά»

Χαράζει η μέρα στεναγμούς,

που η νύχτα δεν μερώνει
Πέτρα κυλάει μές την καρδιά
δροσοσταλιές και λιώνει

    ~~~
Για ενός θεού ακροκέραμου
τον έρωτα,που ιδρώνει 
στο θρόϊσμα του γιασεμιού
σαν εκείνο τον ζυγώνει
      ~~~
Πού είσαι ίασμέ μου,γιασεμί
και φούλι της αυλής ;
πού είσαι φιλί μου,άστρο μου
και σέλας χαραυγής;!

      ~~~
Να πιώ νερό της λησμονιάς
στα κλώνια της πηγής
Να διώξω κείνο τ' άφθαρτο
«το πάντα της ψυχής »
      ~~~
Φερνή με χρυσοκοντυλιά

στο αρτοφόριο το μύρο σου
έταξα να πλέκω!
Για χάρη σου φεγγοβολή
σου έταξα να στέκω!
      ~~~
Αρκεί να δώ από κοντά
τα άνθη να φιλήσω
την μοναξιά της ερημιάς
με μιας να την σκορπίσω

     ~~~
Σαν καρτ ποστάλ μιας εποχής
κρυφή αλληλογραφία
κι ας φύγω ξέπνοα μιαν Ηώ
στα χέρια σου τα θεία

  Σοφία Σίβυλλα🌏°°°ΣΣ°°°🌏26-6-2016/13-5-2021

Σημείωση:

φερνή= στην αρχαία ελληνική γλώσσα και εν συνεχεία, καθιερώθηκε να λέγεται το δώρο που φέρνει κάποιος σε ευρύτερη έννοια,έως τότε ,που αντικαταστάθηκε από την λέξη «προίκα», !

Στην ορεινή Ολυμπία οι παλαιότεροι έτσι έλεγαν τα προικιά της νύφης!! τουλάχιστον ως το 1990 που το θυμάμαι εγώ!!!