Νοέμβρης

Ήρθε ο Νοέμβρης με βροχές

Δεν με τρομάζουν οι βροντές

Στήνω χορό με αστραπές...

του Μπάλου στριφογυριστές 

Κι εσύ γλυκό μου μανταρίνι

 απ' την Χιο μου έπεψες εχθές,

πως δεν αντέχεις άλλες σιωπές!

    🌩️                                 

Τί κι αν οι μπότες μου γεμίζουν

βροχή;

έχω πάντα Καλοκαίρι στην ψυχή!

Στου πεντοζάλι τον ρυθμό

από μικρή χοροπηδώ,

μαθαίνοντας με πληγές

πώς ν' αποφεύγω

λασπωμένες διαδρομές 

«γλυκό μου μανταρίνι» μου έπεψες χθες

χωρίς αναβολές

«θα σε κόψω,πριν ξημερώσει η Αυγή 

και γινομένο μου πέσεις στην γη»

🌩️

Δυο μπότες κόκκινες αρπάζω

απ'  την αστραπή

Του ήλιου το κίτρινο μπουφάν,

πριν αποκοιμηθεί

Ένα χαμόγελο της Αφροδίτης

 απ' της Κύπρου το Νησί

 Με μαεστρία κλέβω τα γοργόφτερα

του Αγγελιοφόρου Ερμή

                 🌩️

Χάνομαι στο άπειρο απερισκεπτί•

με την ηχώ να με ακολουθεί

«Γλυκό μου μανταρίνι θα σε πιάσω,

πριν πέσεις στην γη»

Σοφία Σίβυλλα🌍°°°ΣΣ°°°🌍14-11-2021/1-11-2023

 

Ταλαντώσεις επί ξυρού ακμής

Στου ξυραφιού την κόψη

ισορροπώ !

Ταλαντεύσεις

Ακαθόριστες διαδρομές

Αδηφάγες διαδρομές

Πλάνης εγώ !

ψάχνω το μέτρο

Κυνηγός εγώ

ιδανικών ονείρων

τρέφομαι

με αυταπάτες

ανεκπλήρωτων ονείρων

Στο άγνωστο

η ασυνείδητη πλευρά μου

επιδιώκει συνειδητότητα

Χρόνια,που πέρασαν,

χωρίς να κοπώ

κι η φλόγα του άμμετρου

σιγοκαίει βυθισμένη

στης τεχνολογίας

το φαίνεσθαι

Του αγνώστου

η ασυνείδητη πλευρά μου

επιδιώκει συνειδητότητα

Αναδυομένη προσεγγίζομαι

Ορώμαι

Το δόγμα του νου

ρίμες αιωρούμενες

στην κόψη του ξυραφιού

χαραγμένες αντίστροφα•

«χωρίς όνειρα ζω

  χωρίς γνώση όχι»

Θίνες ξεραμμένου

αίματος τις ρίμες

συγκρατούν,

πριν απορροφηθούν

στων υπαρξιακών αναγκών

το θυσιαστήριο,

που θα κληθούν

να υπηρετούν,

αν ενσωματωθούν

Φόβος

αν,αν,αν

Γκρεμός 

το αρτεσιανό

της Νεότητος φρέαρ

Δικαίωση το δόγμα του νου

"Χωρίς γνώση ζω,

χωρίς όνειρα όχι "

 

Σοφία Σύββυλα🌍°°°ΣΣ°°°🌍👁️15-10-2021/Σεπτέμβριος 2023

" Κράτησα τα μάτια σου "

 

Κράτησα στα χέρια μου

τα μάτια σου

για να βλέπω τον κόσμο,

όπως τον βλέπεις Εσύ
Θαμπώθηκα απ' την λάμψη του!
Εφθασα,τον άγγιξα,

δεν άντεξα
Τα χέρια μου έχουν καεί

Δυο πληγές στα χέρια μου

τα μάτια σου
Δύο ψυχές κρατώ στα χέρια μου!
τα μάτια σου
Δυο πηγές αρτεσιανές 

τα μάτια σου!

Ρέω θαμπωμένη ανάμεσά τους
Αλγηδόνων ρυάκια στα μάτια μου

τα μάτια σου!
Χωρισμός

Ελπίδα το κενό της σιωπής σου!

Σοφία Σίβυλλα🌍°°°ΣΣ°°°🌍Φαίη👁️3-9-2019/2-8-2021

Αφιερωμένο στον άνθρωπό μου, που η ίδια του έκλεισα τα μάτια💧

Δημοσιευμένο πρώτη φορά στο blog μου feimemou@gmail.com

« Έπεα πτερόεντα »

    

Έπεα πτερόεντα.                       

  

Αν ήταν της ζωής τα βιωμένα 

στου νου τις παρυφές μας πετρωμένα

δρόμο θα έκλεινες στα πεπρωμένα,

πριν σ' αγγίξουν με λόγια φτερωμένα

                    

Όσα η ψυχή ξερνά αναμασημένα

πίσω από τζάμια καλοφωτισμένα

αστέρια θα γεννιούνται,πριν πυρακτωθούν

αστερίες,πριν στην άμμο ξεβραστούν

«Έπεα πτερόεντα» θ' αναζητούν

τραίνο επιστροφής να επιβιβαστούν •

 έξοδο κινδύνου ν' αποβιβαστούν,

πριν σε σταθμό απολησμονηθούν

Λόγια,που δεν τόλμησαν να 'ξομολογηθούν

θα προσπαθούν να ξαναθυμηθούν•

αν Αυγερινός και Πούλια, ανταμωθούν,

πριν στο άρμα της Ηούς εξαϋλωθούν

Στο θεατράκι της ζωής,

που έχτισαν οι λέξεις

θα βρίσκει ρόλο η καρδιά,

αν το αντέξεις

Απ' την πλατεία θα λογίζεσαι,

ως θεατής ανώνυμος         

με το θεατρίνου βλέψεις

στ ’ όνειρο,που έπλασες 

με παντομίμα

θα σε καλούν να παίξεις

Κι αν δεν σ' αρέσει το έργο θεατή

λέξεις κλειδιά άλλαξε στο χαρτί•

το ” αγαπώ" χάραξε στην λέξη

"Κατακτώ" 

λάφυρα,αν θέλεις ν' αδράξεις

στο λεπτό

 

Σοφία Σίβυλλα🌍°°°ΣΣ°°°🌍20-9-2020 / 22-7-2021//

8-7-2022/10-2-2023/23-10-2023

Στο θεατράκι της ζωής μου

Το δικό μου θεατράκι δεν το καταδέχονται πολλοί

εκτός από το γάτο τον Αλή...

Δεν θα κόψεις εισιτήριο εισόδου εδώ

Θα φύγεις μ' ένα εισιτήριο εξόδου,

δώρο να εξαργυρώσεις στου έξω κόσμου

το θεατρικό

Γι απόψε στο εισιτήριο εξόδου

θα βρεις σ' ένα χαρτάκι κρυμμένο

ένα απ' τα κλειδιά μου γραμμένο,

που αν μαζί σου δεν το μοιραστώ

δεν θα 'χει ουσία τ' αποψινό θεατρικό

Δες το με μάτια ανοιχτά 

ακριβέ μου θεατή

🗝️Θέλει σάτιρα η στείρα Ζωή για να την πιείς,

σαν να 'ναι γεμάτο το ποτήρι Της,

που άδειασε,πριν να το δείς🗝️

Λίγοι το έχουν καταλάβει αυτό

Εγώ πάλι ...

Δεν προσεγγίζω

Δεν προσεγγίζομαι

Στα σύννεφα ακροβατώ,χωρίς σχοινί 

Στο βυθό καταδύομαι,χωρίς στολή

Κι αν τύχει να γκρεμιστώ!

αρκεί στον Μαλιακό να καταδυθώ

προχού αναπαυθώ

στο δικό μου θεατράκι ...

που δεν το καταδέχονται πολλοί,

εκτός από το γάτο τον Αλή

🗝️Θέλει σάτιρα η Στείρα Ζωή για να την πιείς,

σαν να 'ναι γεμάτο το ποτήρι της,

που άδειασε,πριν να το δεις 🗝️

Λίγοι το έχουν καταλάβει αυτό !

Γι αυτό κι εγώ

χωρίς να παρενοχλώ

με μάτια ανοιχτά 

στην πανάκριβη ησυχία του κόσμου

παρακολουθούμαι και παρακολουθώ

Δεν προσεγγίζω

Δεν προσεγγίζομαι

Στα σύννεφα ακροβατώ,χωρίς σχοινί

Στο βυθό καταδύομαι,χωρίς στολή

Κι αν γκρεμιστώ!!!

στα βύθια του Μαλιακού αρκεί να καταδυθώ!

Νύμφη ν' ανακατευτώ στων Νηρηίδων τον κυματισμό

σ' ένα δικό τους με τα ρινοδέλφινα χορικό!

Και στην αιώνια " Θάλασσα των Ιπποκάμπων "

της Χρυσαφένιας Θαλασσινής στον Μαλιακό

είθε ν' αναστηθώ άλιο αερικό !

"της ευτυχίας τους να προσομοιωθώ"

       "Σ' έναν πριν την αυγή χορό "

     Σοφία Σίβυλλα🌍°°°ΣΣ°°°🌍21-7-2021

Η Γιαγιά

Στης μητέρας μου την ποδιά

τραγουδούν πουλιά στην σιγαλιά,

καθώς ξεφεύγει ο νους της μακριά 

στους Ελαιώνες,προς του Μαλιακού τα ήσυχα νερά

ν' ακούσει μια γνώριμη λαλιά απ' τα αϊδόνια

στου "Κούκ την ρεματιά"

«Θα γυρίσουν τα εγγόνια σου γιαγιά

στην ζεστή σου αγκαλιά!

να φάνε λουκουμάδες τηγανιτούς σε λάδι

απ' τις ελιές σου•

γι αυτούς κληρονομιά,

πριν πάψουν να μαντάρουν τα χεράκια σου τα χρυσά

τα τριμμένα παντελονάκια τους απ' τα παιχνίδια τους

σε κάθε της γης,που βρέθηκαν γωνιά•

με χιλιάδες ευχές για Προκοπή

κατά του Θεού την εντολή!

Ν' αποκτήσουν δισέγγονα πολλά,

που θα παίζουν Καλοκαίρια στην δική τους πάτρια γειτονιά ,

αφήνοντάς τους υπόσχεση να τους προσέχεις από 'κεί ψηλά»

Σοφία Σίβυλλα🌍°°°ΣΣ°°°🌍17-7-2021

Σημείωση:" Του Κουκ(ου) το ρέμα" 🌳🌲🥀🍄🌳🌿🌲🌱🐦🦆🦉  όπως και λένε αυτήν την ρεματιά στην καθομηλουμένη στον τόπο μου,την οποία βλέπουμε και ακούμε τα πουλιά από την βεράντα μας,!που κάθεται η γιαγιά σπίτι μου 

ΣΕΛΗΝΙΑΚΕΣ ΧΟΕΣ ΣΤΟΝ ΜΑΛΙΑΚΌ

                           

Ταιριάζει η νύχτα του Μαλιακού

 σαν φέρνει βόλτα το φεγγάρι

τον θόλο τ ' ουρανού

μ' αντικατοπτρισμούς

στου Κόλπου τους κυματισμούς•

αφροκυματισμοί στο χρυσοφώς

με ρέουσες χοές φωτός σε πτυχωτές

μαγεύουν των Νηρηίδων τους χορούς

στις πετοβότσαλες δαντελωτές,

ως ν' ανταμώσει η Πούλια

τις Αυγερινές της εκροές,

πριν παραδώσει του Ηλιατορα

τ 'άρμα η Ηώς

Υπερπανσέληνη κλαίει με λυγμό!

Ρόδο του Μαλιακού καθρεφτίζεται!

Στο γλυφό δάκρυ της,

ως και τ' αρμυρίκια ανασταίνονται,

καθώς οσμίζονται ευωδιές 

νιόφερτων φυκιών

στον γιαλό !!!

Μικρογραφία ιδανική

ενός απροστάτευτου κόσμου

Συμπαντικού•

επιμελώς

περιπλεγμένου

στις διχτωσιές

ενός βαρκάρη στεριανού,

ξεβρασμένου

απ' του Αχέροντα

τις οιστρογόνες ορμές

στ' άβατο

υποθηκευμένων γαιών

σπαρμένων αποκαΐδια 

βρεγμένων από ιδρώτα

ανδρών Ευβοιών

Υπό αναθεώρηση λες!

ενώ αλλάζεις πλευρό,

χωρίς να ψάξεις αμφορέα

να συλλέξεις στάγματα

δακρύων χοές στο κοιμητήριο

της γης,που η Άρτεμις

επέλεξε με τις Δρυάδες

Γοργόφτερη

να κυνηγά στις καμμένες φυλλωσιές

Σοφία Σίβυλλα🌍°°°ΣΣ°°°🌍24-6-2021/21-8-2021

Η φωτογραφία της πανσελήνου πάνω από τα Μαλιακό κόλπο είναι προσωπική

« Σας αγαπώ »

                  « Σ α ς  Α γ α π ώ »

                       

Με τον παππού και την γιαγιά

πάντα περνούσαμε καλά

Στις εξοχής τις ερημιές,

ποτέ δεν νιώσαμε μοναξιές

Είχαν δυο αγελάδες για το γάλα,

που 'βόσκαν χόρτα στη λιακάδα

Είχαν κόκορα κινέζο και φοράδα,

ένα γέρικο σκυλί την Εσμεράλδα

Έσπερναν σιτάρι και το θέριζαν, 

όταν όλοι οι άλλοι παραθέριζαν

Πουλούσαν καρπούζια,που έτριζαν

Λεφτά απ' το κόπο τους κέρδιζαν

Πέρασαν τα χρόνια,σαν κυδώνια

που 'ψήναν στη θράκα το Χειμώνα,

ή ρεβύθια για στραγάλια με χαχα

κι ήταν η ζωή μας μέλι και χαρά

Μα απέμειναν μοναχοί,χωρίς παιδιά

Τα εγγονάκια τους πετάξανε,πουλιά

Κι η γιαγιά με άσπρα πλέον μαλλιά

μπανιαρίζει τον παππού,που όλο γελά

Σοφία Σίβυλλα🌍°°°ΣΣ°°°🌍ΜΕΛΙΏ🐚2-10-2018/9-2-2020/8-3-2021

Η γιαγιά μου η καλή

Έχω μια γιαγιά,που παίζουμε όμορφα μαζί!

Για τα ψώνια μας εγώ την πάω στο μαγαζί!

Ντυμένη απ' το πρωΐ πάντα σαν κοκκέτα

μου ετοιμάζει φρέσκο γάλα με διπλή αυγοφέτα

Σβέλτα σερβίρει καφέ με λουκάνικα,ψωμί

για τον παππού,τον μπαμπά και την θεία Λιλή•

να 'χουν δυνάμεις να χτίσουν γερή την μάντρα,

γιατί οι αλεπούδες κλέβουν κόττες απ' την φάρμα

Πλένει πιάτα,κατσαρόλες,ποτήρια στο λεπτό

ενώ 'γώ ετοιμάζω το τρίκυκλο ποδήλατο με τον Τοτό•

τον σκυλάκο μας τον Τοτό ,που μας ακολουθεί

τρέχοντας ξωπίσω μας στην Αγορά,στην Λαϊκή

Όρθια η γιαγιά,κρατώντας με το 'να χέρι το καπέλο

ισορροπεί πάνω στο τρίκυκλο ποδήλατο,που λατρεύω!

ενώ όλοι φωνάζουν -νάτη νάτη- φθάνει η Σούπερ γιαγιά

εγώ καμαρώνω στο τιμόνι μ' ένα χαμόγελο,ως τ' αυτιά

Γεμίζει τις τσάντες ψωνίζοντας τα καλύτερα υλικά

για το δείπνο,που ετοιμάζει η ίδια καθημερινά•

κι ας είναι πεθερά• θέλει να ξεκουράζει την καλή μου μαμά,

που δουλεύει σ' ένα εργοστάσιο με ψάρια παστά

Το βράδυ,πριν πάω στο κρεββάτι μ' έμαθε να μην ξεχνώ

τα δόντια μου να πλένω και να προσευχηθώ!

Τα παραμύθια της ν' ακούω κι ένα νανούρισμά,που αγαπώ!

 Ακόμη με σκεπάζει και μου δίνει τα βράδια γλυκό φιλί

στο μέτωπο η Γιαγιούλα μου η Καλή!

κι ας πέρασαν χρόνια εικοσιοκτώ

από τότε,που ήμουν χρόνων οκτώ

😊

Σοφία Σίβυλλα 🌍°°°ΣΣ°°°🌍28-3-2021/28-3-2022

« Θα κερδίσεις ξανά»

Μεθυσμένο τ' αγέρι μαζί σου

γλυκό μου τζιβαέρι θυμήσου,

πως δύναμη δεν έχει να σου κάνει κακό

Να εορτάσει θέλει μαζί σου κι αυτό!

Ζηλεύει,που σαν την θάλασσα κυμματίζεις•

τ' ουρανού τα χρώματα,πώς αντιφεγγίζεις!

Πώς αγκαλιάζεις ένα ξύλινο κοντάρι 

με Σταυρό!

Λίγη απ' την αίγλη σου ν' αγγίξει προσπαθεί για καλό!

Ρουφά των αφρόκυμμάτων άλας θαλασσινό!

Αγριεμμένο άτι για χάρη σου ξεσηκώνει χορό!

Του Κανάρη δανείζεται το ναυτικό μπουρλότο

για να χαϊδεύει τον θάνατο με τον δικό του κρότο

Όσες του Κολοκοτρώνη μετάνοιες

μπρός στη Παναγιά

άνθρωπος δεν μέτρησε,

φυσομανώντας άλλες τόσες σου τάζει σ' έναν γύρο θανάτου,που δεν έκλεισε•

πάνω στην πίστα ενός άχρονου τανγκό για Λευτεριά,

που χορεύουν σθεναρά,χωρίς σπαθιά

νέοι,γέροι,παιδιά

Γιατί Ελλάδα μου θα κερδίσεις ξανά!

Σοφία Σίβυλλα🌍°°°ΣΣ°°°🌍25-3-2021

Σημείωση: Η φωτογραφία ανήκει στο προσωπικό αρχείο μου «Σημαία στον Μαλιακό»

«Χειμώνας κι έχω Καλοκαίρι »

Με ψάθινο καπέλο στο ξανέμι

κι ένα μολύβι στ' άλλο χέρι

ρίχνω πετονιά και πιάνω,

όσα τον Μάρτη θα υφάνω

Κεντρώνω λέξεις στο χαρτί

για να βουλιάξουν το πρωΐ

στο χιόνι, που δεν έλιωσε 

την νύχτα,που ξαστέρωσε

Τι κι αν ο Γενάρης ξεμυαλίζει!

Φλεβάρης θάρθει,που φλεβίζει!

Μπρούσκο,σπαστές ελιές προσφαϊ στο τραπέζι 

γλύκα δίνουν στα βάσανα,γεύση

πετιμέζι

Φασολάδα αν βράζει στο τσουκάλι

με ρέγκα καπνιστή από τον μπακάλη

το πανηγύρι ξεκινάει για το κουτάλι

κάστανα τους ψήνω στο μαγκάλι

Κρασάκι στα ποτήρια γιοματάρι

Βρέχει του νου τ' αλφαβητάρι!

σαν όνειρο αλλάζουν την ζωή 

απ' την μια στιγμή στην άλλη

Τί κι αν ξεμένει από λάδι

στο εικονοστάσι το καντήλι;!

Προσευχή την ψυχή ξεχειλίζει!

Η συγνώμη περισσεύει στα χείλη!

Σοφία Σίβυλλα🌍°°°ΣΣ°°°🌍20-2-2021/19-3-2023

Υμένας

        Υ Μ Ε ΝΑ Σ                    

Και είπες...

αποκοιμήθηκα αγαπημένη!

Χωρίς καληνύχτα

πέρασα στην νύχτα

Δίχτυα γύρω μου τα όνειρα,φωτιά

Σιωπή...

Δεν μιλάς !

Αυτή η Σιωπή σου ... !!! 

~Δεν πειράζει αγαπημένε

Καλημέρα                                      

Φιλί ;

Με κυττάς ;

Δεν μιλάς ;

       Σιωπή... 

                  Σκέφτομαι...

Ξέρεις τί λέω αγαπημένε !

Ας υπάρχει και κάτι παρθένο

να υποστηρίζει την φύση μας!

Ας είναι ο ύπνος παρθένος

Δίχτυα τα όνειρα μας!

Κι ο Μορφέας,ας τ' αγγαρεύει  να τον συντηρούν,      

μη τυχόν διαρραγεί ο παρθενικός υμένας του•                     

αυτός,που μας κρατά ζωντανούς στην ζωή

με ύπνο πολύ !

Ας είναι ελαφρύ λοιπόν  το όργανο,

που θα τον διαρρήξει !!!

Σοφία Σίβυλλα🌍°°°ΣΣ°°🌍23--2-2021

Γνωμικό

 

Μίσεψε σε φως ιλαρό

τα όνειρα

που λαχταράς

σαν την τελευταία

του ήλιου αναλαμπή

πριν των οριζόντων σου

αλλάξει ρότα

η γραμμή

ενώ τα όνειρά σου

ακίνητα

θα μένουν 

ως την εορταστική

της φυγής σου

ανατροπή

Σοφία Σίβυλλα🌍°°°ΣΣ°°°🌍26-11-2020

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΆ

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΆ

Ο δικός μου Άγιος Βασίλης πένεται

Με φτωχούς ολημερίς καρδιοχτυπά

Αν βρει νερό μήτε πίνει,ούτε πλένεται

Ψάχνει αστέγους σε στενά,που ξεδιψά

Ο δικός μου Άγιος Βασίλης θυσιάζεται

Αχθοφόρος ακάματος κουβαλά παιδιά

κατατρεγμένων της γης,που δε σκιάζεται

Γειάνει πληγές αρρώστων και Κοινωνά

Αγάπη η ψυχή του αδερφομοιράζεται

με πιστούς κι αλλοθρήσκους,όπου βρεί

Για το αντίδωρο της Χάρης του ξοδιάζεται

διαλαλώντας «Αγαπάτε Αλλήλους» στη γη•

σε αχυρώνες και παλάτια,που εκκλησιάζεται

αρκεί η Αλήθεια του Χριστού νάναι εκεί !

Σοφία Σίβυλλα 🌍°°°ΣΣ°°°🌍31-12-2020