ΆΝΟΙΞΗ

Αμυγδαλιές,που ανθίζουν          

 στου Μάρτη τις παραξενιές

Μην τις κλαις

Δάκρυα κροκοδείλια 

μην χύνεις για ψυχές,      

που αγαλήνευτες έφυγαν 

ή φεύγουν σαν αυτές,                        

που δεν έκλαψες χθες

Ερινύες θα επιστρέφουν στο

καρναβάλι,που οργάνωνες•

εκστασιασμένοι καρναβαλιστές

Ολούθε χορεύουν,χωρίς ενοχές!

Ομοιώματα καίνε.... Ιαχές !!! 

Αγορεύουν κάτω απ' τις αμυγδαλιές!

Αδέκαστοι χρίζονται λαών δικαστές!

Ακούεεετε παγκοσμιοποιητές        

εκεί στων άστρων τις απάτητες κορφές,                           

όπου παλάτια χτίζετε πάνω

σε εκατόμβες θαμμένων παιδιών

και σε χαλάσματα πολιτισμών !!!

 Ουαί πολίτες !!!

Κι εσείς οι αλλόφρονες

των υπολογιστών Χρηματιστές!          

Αρχιτέκτονες πολιτικών !

Ύποκριτές !

Κακέκτυπα ηθοποιών!

Ανθρωποφάγοι !!

Των αδύναμων βιαστές!

Πυρηνικών κεφαλών οι πυροκροτητές!

Οργανωτές πολεμικών συρράξεων!

Οικονομκοί κατακτητές !

Ουαί !!! εσείς οι των αδυνάμων βιαστές!                  

Καρεκλοκένταυροι εν πολέμω  κατακτητές!!!!  

Κωφεύετε στων τρομαγμένων επιζώντων τις φωνές!

Μήπως επουλώσατε αιμοσταγείς ρωγμές;

όταν από άμβωνος σε χρόνους

ειρηνικούς κράζατε "αέρα ", 

ρητορεύατε πομπές !!!

Ουαί οι των πυρηνικών κεφαλών 

πυροκροτητές !!!

κι εσείς επίδοξοι των πληθυσμών

εξουσιαστές!                 

Φωνασκείτε μυθομανείς ειρηνιστές, 

ενώ αφήνετε να θεριέουν

φιδιών κεφαλές,                              

βυζαίνοντας των παιδιών σας

το γάλα απ' του κόρφου σας

τις αφύλακτες σχισμές !!!                        

Ουαί ... αρχιτέκτονες πολιτικών! 

επιστήμονες υποκριτές, άνθρωποφάγοι !!!

πυρηνικών κεφαλών  πυροκροτητές !!!

Ουαί ειρηνοποιοί,                                  

εν πολέμω κατακτητές!!!

Περισώστε αμάχους από

βαρβαρότητες ωμές,                            

πριν βρεθείτε με οδοφράγματα

στις δικές σας γειτονιές!!!                     

πριν ακούσετε και εσείς... ουαί

σε απευθείας μεταδόσεις

των δικών σας ανθρώπων οιμωγές!!!

Μην ξεχνάτε !!!

Παντού

Μάρτη μήνα ανθίζουν Αμυγδαλιές

Σοφία Σίβυλλα🌍°°°ΣΣ°°°🌍 21/3/2023/21-3-2024

Θρόισμα

Κάπου ανάμεσα εκεί στα λευκούδια δρομάκια της Πάρου και της Αντιπάρου οι βουκαμβίλιες μεθυσμένες από την θαλάσσια Αύρα και τις μουσικές του νησιωτικού αέρα,που δεν τις αφήνουν να κοιμηθούν, επιμένουν να μαθαίνουν τα μυστικά της ποίησης, θροΐζοντας στίχους, χωρίς να περιμένουν οι διαβάτες να τους ακούσουν  ... Παρόλο που οι εκκλησιές συνεχίζουν να αγρυπνούν μεσάνυχτα.. 

Σοφία Σίβυλλα🌍°°°ΣΣ°°°🌍 15/10/

 2023 

Είδωλο πελαγίσο

Μικρά πουλιά οι φίλοι μου στην πρύμνη

να στρέψουν το πηδάλιο,

προς τον γιαλό ξεχνούσαν

Μεθυσμένοι γλάροι χορευτάδες

μας ακολουθούσαν•

εύχαρεις χειροκροτούσαν

Άσπρο και φτερά μου έσταζαν βροχή,

απ' της αλμύρας την αψάδα να ξεδιψάσω 

Πρωτόγλαρο με τάϊζαν οι μάνες,

ώσπου την πείνα μου να κατευνάσω 

Είχαμε πρίμα τον καιρό,

σαν έφτασε η ώρα τον κόσμο να γνωρίσω

Του Μαΐστρου το φύσημα τους πρόσταξε

ν' ανοίξουν το πανάκι  ν' αρμενίσω

Το μήνυμα δεν έλαβαν

Το παιχνίδι των γλάρων

απ' τα βάθη του ορίζοντα

με πολιορκούσε 

Κροτάλιζαν ράμφη στον αέρα!

Στην θαλάσσια ακινησία

το γοργοπέταγμά  τους 

μαρτυρούσε αγωνία

στην ουράνια των γλάρων Πολιτεία

Υπεριπτάμενοι της γιαλομένης Θάλασσας

φωνασκούντες ρωτούσαν

" καθρέφτη καθρεφτάκι μας,
ποιοί είναι οι ομορφότεροι; "

"Εμείς ή η μικρή; "

Απάντηση δεν άκουσαν στην νηνεμία

Τους γλάρους επαινούσε,όμως η θαλασσινή,

που έχουν φτερουγίσματα μόνο γι αυτή

Μόνον εγώ την άκουσα κι αυτό ήταν κακό

Υπερκόσμιες οι κρωγμές τους με εζάλισαν

Θαμπώθηκε ο αιώνιος καθρέφτης της

απ' τον χορό και το λευκό

Πληγώθηκαν οι γλάροι

στο σάστισμα της νηνεμίας θαρρώ

Ίσως από τα κύματα ανέμεναν

να γείρει το κορμάκι μου να εξαφανιστώ

Την τιμωρία μου συζητούσαν

Απέμεινα ασάλευτη να καθρεφτίζομαι

στην ίδια θάλασσα,που διεκδικούσαν

Και βυθίστηκα εκεί,που σύχναζα μονάχη•

στα Ποσειδώνια αμμοτόπια του βυθού

Απ' των ηλιαχτίδων το πρωινό λάκτισμα να ζεσταθώ

Να πιω κρασί υφάλμυρο στων Νηρηίδων το συμπόσιο ακάλεστη

«Στων ιπποκάμπων,πριν την αυγή χορό»

να μυηθώ απ' την Πλωτώ

Ρινοδέλφινα με οδήγησαν εν πλω

στης Χρυσαφένιας θαλασσινής

τον κοραλλένιο βυθό

Στων μεθυσμένων κοχυλιών τα μαξιλάρια

η Θέτις μου επέτρεψε ν' αναπαυθώ

με τους ιππόκαμπους

να σέρνουν γύρω μου χορό ερωτικό

Κι όταν εσήμανε η Αυγή

στην πλάση εγερτήριο•

άκουσα τις πελαγίσες τους ορμές,

πώς φτεροκοπούσαν,

καθώς το πελαγίσιο είδωλό μου

μόνον αυτό δεκδικούσαν

Σοφία Σίβυλλα🌍°°°ΣΣ°°°🌍 11/2/ 2023

https://youtu.be/e5M2S09w2WA

Αετοί

Όταν πετούν γι' άλλη γη οι αετοί 

κλειδώνει την ψυχή μια σιωπή 

Σ' άλλες ζωές βυθίζεται η μνήμη

Δάκρυα η κατάδυση ανταμείβει

Όταν πετούν γι' άλλη γη οι αετοί 

κομπάζουν των ανέμων οι πνοές

Βραχωμένες μαραζώνουν οι φωλιές

δάκρυα,στεναγμοί και προσμονές

Όταν πετούν γι' άλλη Γη οι αετοί 

γιγαντώνει τα φτερά τους η πυγμή

Τί κι αν ψάχνει το βλέμμα να γειωθεί!

Το μέλλον ατενίζουν ασκαρδαμυκτί

Όταν πετούν γι' άλλη γη οι αετοί 

σε σφαίρες τ' ουρανού ανοδικές•

χαράσσουν ανεξίτηλες διαδρομές,

δάκρυα κρυσταλλώνουν αντοχές

Τι κι αν αυλακώνουν ρυτίδες βαθιές

το μέτωπο και σκάβουν παρειές•

οι μνήμες επουλώνουν κάθε πληγή,

αρκεί η φωλιά των βράχων να Ζει!

Σοφία Σίβυλλα🌍°°°ΣΣ°°°🌍20-10-2022 

Χρόνια Πολλά

 

Χρόνια πολλά αστέρι μου κι ευτυχισμένα να σου χαρίζει ο Ύψιστος παρακαλώ,σαν να ήταν δίπλα σου ο πατέρας,που σε στήριζε σε κάθε βήμα σου,αλλά σου στέρησε στα 14 χρόνια σου η ζωή και αυτό σε ατσαλωσε,σου έδωσε δύναμη διπλή!κι εγώ έπαιρνα κουράγιο για να σε βοηθώ με υπομονή,δημιουργώντας μαζί!          

Αριστεύσας σε κάθε βαθμίδα των σπουδών σου,εκπληρώνοντας τα στρατιωτικά σου καθήκοντα στον τόπο,που γεννήθηκες έφτασες μόνος με υποτροφία στην Αλβιώνα Γη για να εκπονείς σήμερα στη Γενετική την δική σου διατριβή ακούγοντας μέσα σου πάντα του πατέρα σου την ύστατη ευχή «Γιέ μου θα σπουδάσεις εσύ,αλλά πρώτα θα είσαι καλός άνθρωπος και μετά καλός επιστήμονας για τους ανθρώπους στη γη !» 

 Ευχαριστώ, που είσαι το δικό μου καλό παιδί,το οποίο γαλούχησα, χωρίς να έχει αφήσει στην άκρη την Ελληνική παιδεία και ψυχή, προσμένοντας καλύτερες μέρες για να βρεθεί ξανά στον τόπο του και να προσφέρει στη μάνα του και στην Πατρίδα του,όσα του ορίζει η γλυκιά του ελληνική ψυχή και το κοφτερό μυαλό, που χαράζει δρόμους στην επιστήμη στα χνάρια των προγόνων του!

             💙 Πολλά φιλιά !!!

            Σοφία Σίβυλλα η μαμά🌍°°°ΣΣ°°°🌍 20-9-2022🍰

 

 

Νυχτερίδα και πανσέληνος

Κι απόψε στην ώρα της  ξεπρόβαλε πανσέληνη πάνω από τον ορεινό όγκο της Βόρειας Εύβοιας φεγγοβολώντας τον Μαλιακό κόλπο και την Χώρα των Πελασγών της Ανατολικής Φθιώτιδας!!!

Μια νυχτερίδα θαμπώθηκε και βρήκε καταφύγιο στο σισκοτισμένο μπαλκόνι μου και τόλμησε να μπει από το ανοιχτό παράθυρο στο εσωτερικό του σπιτιού!

Όσοι περιμέναμε να χαρούμε την πανσέληνο του ελαφιού της Άρτεμης και του κεφιού με ένα ποτό

στο χέρι, βρεθήκαμε να κυνηγάμε το μαύρο ζωάκι της νύχτας με  ό,τι έβρισκε ο καθένας πρόχειρο!

Χαρτοπετσέτες ίπταντο,σειρά πήραν κάποια πηρούνια,που δεν ξέρω αύριο, που θα βρεθούν και οι πετσέτες,που είχαν ξεμείνει στο τραπέζι κι έγιναν όπλο των πιο επιτήδειων!

Κάποιος δοκίμασε να τη φτάσει με μία σκούπα που βρήκε πρόχειρη στο μπαλκόνι αλλά του ξέφυγε!

Και εγώ,που άνοιξα τα φώτα και επιτέλους απομακρύνθηκε στο φεγγαρόλουστο σκοτάδι ήμουν το μαύρο πρόβατο στην παρέα, καθώς το γλέντι,που ξεσήκωσε ή μαυροφορεμένη απρόσκλητη επισκέπτρια έλαβε τέλος!

Και απομείναμε γύρω από ένα τραπέζι να συζητάμε για την νυχτερίδα και τα δεινά, που μπορεί να φέρει στο σπίτι η επίσκεψή της, αναγνωρίζοντας όλοι μας, πως είναι μόνο δοξασίες, όσα της επισυνάπτουν!

Και για καλό και για κακό η μητέρα μου δεν ξέχασε να βάλει λίγο θυμίαμα και όλους του παρευρισκόμενους να θυμιάσει έναν-έναν ....  ακόμη σταυροκοπιέται!

Και αυτή πλάσμα του Θεού είναι της λέω!

Τι πειράζει που είναι μαύρη;

Καληνύχτα σε όλους 👒

Γερνάω Σοφία !!! (συνομιλία με τον εαυτό μου)

       

  Οι μέρες μου μίκριναν και οι νύχτες

     μεγαλώνουν ανέλπιστα!

      Το χέρι μου απλώνεται στο προσκέφαλο!

          Μοιραία ακουμπά το άλλο....

κι αυτό πιο κρύο!

          Του ακουμπώ τα χείλη μου•

 διακρίνω την γεύση της νεανικής σου απαλότητας Σοφία!

Ξέρεις;

        Με ξεγελάς ακόμη και με τη σκέψη της παρουσίας σου!

       Βρίσκομαι στο κρεββάτι,μα αιωρούμαι στο άπειρο!

       Μου είναι απαραίτητο πλέον το άπειρο Σοφία!

       Σαν τον πασατέμπο στα θερινά σινεμά!

      Σαν την μυρωδιά των ανθισμένων γιασεμιών !

     Κι όμως... Γερνάω Σοφία

    Μου μιλάς,μα δεν ακούγεσαι

      Κάθομαι απέναντί σου σ' ένα καφέ στις όχθες του Σηκουάνα,χωρίς πανωφόρι!

      Στα μάτια σου καθρεφτίζονται οι ήσυχοι κυματισμοί του!

      Βουρκωμένα διακρίνω ακόμα τα μάτια σου Σοφία!

     Δειλινό σου υποσχέθηκα να ξεκινήσουμε την βόλτα μας!

     Το καραβάκι στην προκυμαία έφθασε φωτισμένο!

     Θα μας πάει,ως την Παναγία των Παρισίων

     Οι προβολείς του φωτίζουν τις όχθες

     Θα τα δεις όλα μέσα από άλλη διάσταση

Αλλού ταξιδεύει ο νους σου Σοφία 

Δεν βαρέθηκες να σκέφτεσαι "τις  Κόρες" !

Και "η Αφροδίτη της Μήλου" και  " η  Νίκη " είδες;

πώς στέκουν αγέρωχες...!

 Αγάλματα

Ενώ εσύ μου κύρτωσες!

λες και βαραίνουν εσένα τα χρόνια των αιώνων τους! 

 Γερνάω Σοφία

 Ξέρω είναι πικρή η ξενητειά και για τ' αγάλματα,

αλλά εσύ δεν είσαι άγαλμα πλέον Σοφία !!!

 Σκέφτομαι λοιπόν μια μέρα

στο ταξείδι των ονείρων μας να κάνουμε μια βόλτα!

την βόλτα,που σου έταξα....

Και αν πετάξουμε με αερόστατο

σκέφτομαι να τις απαγάγουμε ...... 

Μα δεν τις σηκώνει μου απαντάς σοβαρά μέσα από την φωτογραφία!

Γέλα μου!

Εξ' αιτίας τους έπαψες να χαμογελάς !

 Κρυώνεις

      Σου φορώ την ζακέτα

σε σφίγγω για μένα•

να σε νιώσω!

      Δειλά σου ψιθυρίζω,ότι σ' έχω ανάγκη•

μείνε,μη χάνεσαι!

Γερνάω Σοφία

    Δεν μου μιλάς,όπως κάποτε•

προσπάθησε μόνον να μου χαμογελάς!

Να σου δείξω το Παρίσι θέλω,χωρίς παρελθόν

Άκουσέ με,θα σου αρέσει!

 Γερνάω Σοφία

     Δεν θα προλάβω φοβάμαι και είναι πολλά αυτά,που πρέπει να δεις!

  Θυμάσαι ένα δειλινό μπρος στην πιγκόνια στο μπαλκόνι, όταν στο έταξα;

   Θα ξεραθεί είπες,αν δεν το κάνεις,γι αυτό σκέψου την πιγκόνια... 

Γερνάω Σοφία

    Την σοκολάτα σου να πιεις... κρυώνεις κι έχει ψύχρα!

 Κι αυτό το τραγούδι του Ντασέν,που σ' έχει στοιχειώσει 

"όνειρα πουλιά μου ταξιδιάρικα" δεν φεύγει απ' το μυαλό σου  

 Συνεχώς το ίδιο σιγοτραγουδάς•

δεν βαρέθηκες ;

Κι εγώ Γερνάω Σοφία!

       Τα όνειρά μου σταμάτησαν να ταξιδεύουν πλέον!

  Γύρω από ένα μαξιλάρι,υδρόγειος σφαίρα, στροβιλίζονται στο άπειρο!

       Τί λες,να πετάξουμε μ' εκείνο το αερόστατο,που είναι γεμάτο όνειρα!

         Θα το οδηγώ εγώ στις περιπλανήσεις του μέσα στο τεράστιο όνειρό μας και μόνον αυτό να ξέρεις θα το τροφοδοτεί συνεχώς!

Έλα ν' απογειωθούμε Σοφία !

      Τα γυαλιά αρχίζουν να θαμπώνουν πάλι!

Πότε θα πετάξουμε με το αερόστατο;

 Πάλι δεν μιλάς!

   Πάντα με μπέρδευαν οι λέξεις, που έπλεκες τις σκέψεις!

   Πνιγόμουν στις θηλιές του Μορφέα,πριν τις ξεμπλέξω,

             ενώ εσύ ανέλυες τους γόρδιους δεσμούς τους!

Κι όμως με νανούριζες Σοφία!

    Ξυπνούσα ανάλαφρα με το σάστισμα της αυγής•

να δω μην λείπεις κι ο Ήλιος δεν ανατείλει!

 Και μετά μιλούσαμε στη μέρα,

σαν να ήταν μητέρα!  

Έπαψες πλέον να της μιλάς και να με κανακεύεις!

        Μόνον μου χαμογελάς μέσα από μια φωτογραφία στο κομοδίνο

 Δεν ξεχνώ τ' αγάλματα!

 Απλά Γερνάω Σοφία

Σοφία Σίβυλλα🌍°°°ΣΣ°°°🌍8-9-2022/18-1-2023