Όταν πετούν γι' άλλη γη οι αετοί
κλειδώνει την ψυχή μια σιωπή
Σ' άλλες ζωές βυθίζεται η μνήμη
Δάκρυα η κατάδυση ανταμείβει
Όταν πετούν γι' άλλη γη οι αετοί
κομπάζουν των ανέμων οι πνοές
Βραχωμένες μαραζώνουν οι φωλιές
δάκρυα,στεναγμοί και προσμονές
Όταν πετούν γι' άλλη Γη οι αετοί
γιγαντώνει τα φτερά τους η πυγμή
Τί κι αν ψάχνει το βλέμμα να γειωθεί!
Το μέλλον ατενίζουν ασκαρδαμυκτί
Όταν πετούν γι' άλλη γη οι αετοί
σε σφαίρες τ' ουρανού ανοδικές•
χαράσσουν ανεξίτηλες διαδρομές,
δάκρυα κρυσταλλώνουν αντοχές
Τι κι αν αυλακώνουν ρυτίδες βαθιές
το μέτωπο και σκάβουν παρειές•
οι μνήμες επουλώνουν κάθε πληγή,
αρκεί η φωλιά των βράχων να Ζει!
Σοφία Σίβυλλα🌍°°°ΣΣ°°°🌍20-10-2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.