Βεδουίνα

 
           

               « Βεδουΐνα »

Όσα ταξείδια σου κι αν ταξειδεύεις
σε κείνο το μετρό θα ξεπεζεύεις,
που αντίκρυ σου κάθισε μια βεδουΐνα,
που σ' έκανε να ξεχνάς γραφή και κρίνα

Φιγούρες μελαμψές και οι γραφές
Στη σιωπή τους χόρταινες την πείνα,
ώσπου χάραξες δυό χείλη με γραμμές,
να ξεδιψάς την λάβρα στην όαση του χθές

Ενα σ' αγαπώ πούχες χαράξει σε χαρτάκι
το έχασες,στο μάζεψε δεκάχρονο χεράκι
να του θυμίζει κάποιο αγόρι στο βαγόνι
πώς σκούπιζε ένα δάκρυ,το μάγουλο

να μην οργώνει

Το ξέχασες,το βρήκες,ποιός να ξέρει!
στης βεδουΐνας τάχα το λαιμό,σε ξένα μέρη;
σε καλντερίμια του Σουδάν μ' ευωδιές
σαν κόχλαζε για χάρη σου στη χόβολη ο καφές

Κι όταν τελειώσει το μελάνι στο δοχείο
στης βεδουΐνας τρέχεις πάλι το ταμείο
σ' εκείνες τις ιαχές του « σ' αγαπώ» ,
που ξεχρεώνουν της μνήμης το κενό 

Σοφία Σίβυλλα🌍°°°ΣΣ°°°🌍19-5-2017/13-5-2020
                        

     

     

  " Ψυχής Ψυχή"
 
   Πώς μας δένουνε αρμονικά
   τόποι κι ανθρώποι αντάμα;

   και για της ψυχής τα δανεικά
   στα δάκρυα ψάχνουμε νάμα !

   για να γιατρέψουμε με φώς
   Ονείρατα ψυχής με ηχώς

   Που λες κι αγγίζαν τ  άπειρο
   Μ αφήναν το κενό ανάπηρο
 
   Κεντρώναν μ άμμο την πληγή
   Πούσταζε μέλι κάθε αυγή

   Αντέγραφαν κεντίδια της γιαγιάς
   για τα παζάρια κάποιας χαλιμάς

   σχέδια της Πούλιας ξεσηκώναν
   για ν αποκτήσουνε υιό ιδρώναν
 
   κουβαλώντας με ρυθμό μηδενικά
   να μη παύει ο δανειστής να κυνηγά

   Τετραγωνίζανε τον κύκλο μας με ζωή
   Εξίσωση έλυνε της  ψυχής μας η ψυχή

  την αλισάχνη μας μάζευαν με την Ηώς
  βράχοι κ όνειρατα ένας κουρνιαχτός

  Σοφία Σίβυλλα 🌍°°°ΣΣ°°°🌍 26-7-2017