Παγκράτια μυστήρια

                                     «Παγκράτια Μυστήρια»

Παγκράτια Μυστήρια »

Το πέταγμα των γλάρων σε βρήκα

να μιμείσαι• πάνω απ' αφροκύματα φάνταζες

να αιωρείσαι• τα δυό χεράκια σου,

φτερούγες,που ζυγιάζονταν,

τα πόδια να σε στηρίζουν στις ώσεις

μόνο νοιάζονταν

Κι ήταν ο άνεμος

ένας αντάρτης,που δεν κόπαζε, πώς ήσουν δική του

των κυμάτων κόμπαζε• το μελτεμάκι λυσομανούσε

πως θα σε γκρεμίσει η πλημμυρίδα διέδιδε

πώς σ' είχε κατακτήσει
Το κορμάκι σου αλύγιστο κατάρτι, πώς μας μεθούσε! πανάκι το φορεματάκι σου,

σαν της αλός το λευκό

μυροβολούσε!
Με τις πτυχές του η θάλασσα

μπάλο χόρευε, καημούς ψιθύριζε,

πώς θα σου γιατροπόρευε
Θαλασσόκρινο

γοήτευες του κύματος

την θίνη

οικόσημο

των καραβιών του Μίνωα

σε όρισε η τύχη Ετάχθης να παλεύεις Ηρακλής

στα Ελευσίνια τ' άλυτα της ζωής σου

Παγκράτια Μυστήρια

Σοφία Σίβυλλα🌏°°°ΣΣ°°°🌍19-7-2018


Σημειωση:Παγκράτιον το Παράλιον !
http://www.hellinon.net/ANEOMENA/Pagkratio.htm

« Χαλεπά τα Καλά »

Ενδελεχή συρρίκνωση των σπειρών σου επιχειρείς •
στων ομόκεντρων κύκλων σου τον πυρήνα κείτεσαι •
ως σμιλεμένο γλυπτό,ασάλευτη,σ' εμβρυακή στάση επιθυμείς
στ' αμμοτόπια των θάλασσών σου,μονάχη ,
ν' αναπαυθείς

Αγίασμα ο χυμός της αλός σου περιβρέχει ,
ό,τι οικοδόμησες •
στης ακολουθίας τον σπειροειδή σχηματισμό συγχρονίζεσαι •
ώσπου ηττημένη ναυτίλος ξεβράζεσαι γυμνή ,
μ' ό,τι αποδόμησες
αναμεσίς των ξεχερσωμένων βράχων,που εκπόρθησες .

Απεκδύεσαι κεκορεσμένων ευθυνών σου
συνειδητά •
αποϋλοποιείσαι εν λευκώ•της Κυματολήγης μετουσιώνεσαι •
εξασθενημένη Κυμοθόη λημεριάζεις στο «νησί του νηδύμου» νωθρά •
για να επανέλθεις γοερά στα θνητά Ερατώ,απ' της Θεμιστώς μιαν ηχώ
« Χαλεπά τα Καλά » !

Σοφία Σίβυλλα🌍°°°ΣΣ°°°🌍11-7-2018

Σημείωση:Η νηρηΐδα Θεμιστώ ήταν περιώνυμη για τη σύνεση και τη δικαιοσύνη της,
η Κυμοθόη τάραζε και δυνάμωνε το κύμα,όποτε ήθελε ,η νηρηίδα Κυματολήγη , είχε την ευχέρεια να λήγει, δηλαδή να σταματά τα κύματα
της θάλασσας και η Ερατώ ήταν διάσημη για την ικανότητά της στο χορό και είχε αναπτυγμένη τη χάρη του έρωτα.
Κατά δε τον Όμηρο ο ύπνος χαρακτηρίζεται Νήδυμος δηλαδή Γλυκός

Σοφία Σίβυλλα

〈〈σφύρα〉〉

31 Ιουλ 2016«Παρά θιν αλός τα κρείττονα»

«Παρα θιν αλός τα κρείττονα»

Ατενίζοντας την δύση
χέρι χέρι,
μέλι φιλί μας έταζε τ αγέρι ,
το κύμα έστρωνε σεντόνι
ασημί ,
θαλασσοπούλια ταίριαζαν
τις νότες σε βιολί •
κοχύλια ρούφηξαν ως την Ηώς
του ήλιου φως
κι απλώθηκαν στην αμμουδιά
πυγολαμπίδες ,
στον μέθυσμένο Έρωτα
να φέγγουν το ταγκό ,
που έταξες μπρος στην αλός
σ αμαρυλλίδες .
     Σοφία Σίβυλλα 🌏°°°ΣΣ°°°🌏 31-7-2016

   

Τριανταφυλλένια🌹»

Μια πνοή ανέμου στα βλέφαρά της κρατούσε,
τα μάτια ξάγρυπνα,
καθώς φυλλομετρούσε η σκέψη της,
σ αγνάντια  της ψυχής της
λαγούμια και σπηλιές •
σε κείνες της ζωής της,
τις ασέληνες,πανσέληνες νυχτιές•

Εκατοντάδες μέτρησε η σκέψη
χωρίς κόπο•
μνήμη,που εξύπνησε θαρρείς
το λυκαυγές στον κήπο της,
να κόψει ένα ρόδο🌹!

Κι εκεί με βρήκε την Ηώς να κόβω
τους ανθούς,
απ την ολάνθιστή της σμαραγδόφυλλη
γαρδένια•
αυτήν,που εφύτευσε η γιαγιά
στον τόπο της,
την πότιζε η μάνα της το δείλι
μ ασπασμούς,
τη βάφτιζε η Μερσίνα του Σταυρού
με αγιασμούς•

Κι έκοψε το καλύτερό της θαλλερό
κλωνί•
σαν απο αιώνες να τη πρόσμενε
ετούτη τη στιγμή•
με τρόμαξε η αναποή της,
σαν έκοβε τον κλώνο
απ την γαρδένια•
μα !! μου είπε...φίλη,
μη φοβάσαι να κυττάς
κατάματα τους λυτρωμούς καημούς•
στα άδυτα,που φώλιασαν χωρίς να θές,
για να σε κάνουνε να κλαίς•
μη πλέκεις ασκόπους στοχασμούς•
πάρε αναπνοές καθάριες απο φώς,
βγές και δες,
τις άβατες ,που ξεκίνησες στο χθές
διαδρομές•
κύλισε πέτρες ,σπάσε αρμούς,
στα καλντερίμια ρίξε νεραντζανθούς,
για να πλανέψεις τα αγρίμια,
πούχουν την όψη αριάς σε δάσος
με ιτιές•
ορια δεν έχουν κι αδίστακτα ριζώνουν
σε ψυχές•
ριζώνουν,μα ξεραίνονται στο λυκόφως σου
της άρνης,
που σε γλυτώνει χωρίς όρια
απ ανέγγιχτα,
ατέρμονα,αχνόφεγγα,
τερτίπια πλάνης• 

Ήλθε με χτύπησε στην πλάτη μου
με σιγουριά,
μου χάρισε χαμόγελο και δυο κλωνιά
γαρδένια
κι έσταζε μέλι ο λόγος της σε χείλη,
κοραλλένια•

αστρομέτωπη μου φάνταζε λαφίνα•

μού πε,πώς ξέρει από πόνο σε βαρΐσκιωτα πρωϊνά•
τα ρόδα,πώς της τ έκλεβαν κρυφά χωρίς καρδιά•
πώς δεν την έλεγαν γαρδένια, μα τριανταφυλλένια•🌹

μου δώρισε λιγμούς λυτρωτικούς η ευωδιά
των ρόδων της•
θαλασσινού Θεού μητέρα•
με πότισε ροδόσταμο μια Παναγιά στο Πέρα•

βρήκε η ψυχή ψυχή κι ακούμπησε να μην πονά,
κι ανθοϊάματα της προσευχής έμαθε να κερνά. 

               Σοφία Σίβυλλα 🌏°°°ΣΣ°°°🌏
                             20-8-2016

      

«Με την Ηώς »

Το δώρο σου μου κέντησε τον ουρανό
κι εσένα ,
στην ερημιά του θώρακα μ αμάραντο
και μέντα •
θα το φορώ κάθε γιορτή στο είπα
για εμένα ,
να χάνομαι,όταν θα καίς,τα σύννεφα
του χθές ,
που πέτρωσαν τα χέρια σου στη μέση
μ αμυχές ,
καθώς τα γλυκοτύλιγες μ αγάπη
κι αγκαλιές •
και στο τανγκό του έρωτα μεθούσαν
οι καρδιές .
****
κι ήταν Σεπτέμβρης δεκαεπτά
κι ήμουν εικοσιεπτά ,
την δύναμη σου έπινα,γινόμουνα
η Άρτεμις,θεά • 
στις σπείρες σου να σεργιανώ
ελάφι σου εγώ •
περπατησιές σ ένα κορμί
μου δίδαξες εσύ
κι ήλθε η ζωή  με βιώματα
να μου διηγηθεί ,
την ανθρωπιά μ αρώματα
του τρυγητή •
*****
εχάραξε δεκαοκτώ με
την Ηώς
κι ήμουν ξανά η Αρτεμις
και ήσουν
ο Θεός!
******
Σοφία Σίβυλλα 🌏°°°ΣΣ°°°🌏
18~9~2016

  « Μάσκα »
Διάλεξε μια μάσκα και ξεκίνα !
η ζωή σε προκαλεί με πείνα
θάχεις ομπρέλα στην βροχή
πορτοφόλι με ή χωρίς ψυχή
όμως η διάθεση του έρωτα
σε μονοπάτια αφανέρωτα
φέρνει στο νού σου νιάτα
που με Λοΐζο έδινες τα πάντα
μα τωρα φτάνεις τα εξήντα
χωρίς το δρόμο μ ιστορία
στο τοίχο σου των είκοσι τρία.

Σοφία Σιβυλλα 🌍°°°ΣΣ°°°🌍 22-0-16

   
          « ΜΑΝΕΣ ΑΕΤΟΦΩΛΙΕΣ »

Χωρίς φτερά αετού σας γέννησε μια Μάνα
σας πότιζε ροδόγαλο,της αρετής το νάμα
Σας ταίριαζε το δείλι με λέξεις εμβατήρια
χελιδονανουρίσματα του ύπνου εφαλτήρια

Από καρδιάς με παιχνιδίσματα οι διδαχές ,
σας στέλνανε σχολείο με χίλιες αγκαλιές
Μάνες αετοφωλιά στων αιθέρων το καιρό
κι ας έστεκαν τα όνειρα κόμπος στο λαιμό

Χειμώνες και σας ζέσταιναν με αλήθεια ,
που έκρυβαν με τρόπο μέσ' τα παραμύθια
για μια Ελλάδα,που αντιστέκεται σ'εχθρούς ,
χωρίς να υπολογίζει πόνους και καημούς

Με θάρρος γέμιζαν τη κάμαρα τα βράδια
και γιατροπόρευαν κάθε λογής σημάδια ,
απ' τα παιχνίδια του πολέμου στις αλάνες
με προσευχές να μην ηχήσουνε καμπάνες

Πατούσανε σαν πέρδικες μη σας ξυπνήσουν
αγγέλους καλούσαν να σας προϋπαντήσουν
Με τα Φτερά τους να πετάτε εκεί ψηλά
όταν,δεν σας κρατούσε η γη στα χαμηλά

Με μάτια βουρκωμένα προς τους ουρανούς
ρωτούσανε τον Ήλιο για τόπους μακρινούς
Στα σύννεφα,που μέσα σας κρατούσαν,γνέφαν
να καθαρίσει ο ουρανός,γιατ' άλλο δεν αντέχαν

Στης θάλασσας τα κύματα έβλεπαν την Ελλάδα •
κι αν αγαπά τα τέκνα της κάλιο από μια Μάνα ,
ας τ' αγκαλιάζει στοργικά αν τύχει και βρεθούν
απ' του ουρανού το ψήλωμα στη γη,όπου πατούν

Μάνες Αετοφωλιά με την Αγάπη φυλαχτό •
Ελευθερία παρά θάνατο,αν όριζε το ριζικό ,
ζητούσαν απ' την Παναγιά να έχει κατά νουν
Αθάνατοι να μείνετε στου Σύμπαντος το χουν

Όταν οι κοπετοί σωπάσουν κι έλθει πια η ώρα
φτερά ας σκεπαστούν στης ίδιας γης το χώμα
όπου βρεθήκατε ομού Αετϊνα και Αετόπουλο
για το σεργιάνι στ'ουρανού το θόλο τον αιώνιο !

Σοφία Σίβυλλα 🌍°°°ΣΣ°°°🌍14-4-2018

ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ και ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΜΑΝΕΣ

              « Γυναίκα της πατρίδας μου »

Γυναίκα της γης μου του λώρου προσφορά
πούχεις στέμμα στη κόμη σου λευκά
χωρίς άγχος παραλλαγής,που ξαγρυπνά
με ή χωρίς στήριγμα η γης σε ακουμπά
πάνω της σαν γέρνεις,καλούδια σου τρυγά
πετρολούλουδά της στο χέρι σου χαρά
σ ένα ποτήρι του νερού βαφτίζονται ξανά
οι πικραλίθρες της αναγεννώνται σε γλυκά
απ τ απαλά χεράκια σου ξεδίψασαν πτωχά
στο αρτοφόριο η Ποσκομιδή,δική σου προσφορά
μ αλεύρι και νερό το σπίτι μια μοσχοβολιά
το λάδι σας έμαθες να κονομάς σταλαματιά
για ν ανάβει το καντήλι σας μπρος στη Παναγιά
να φτάνει να πλάθεις και λαλαγγίτες στα παιδιά
είτε γύρω στο τραπέζι προσμένουν φαμελιά
είτε η ανάμνησή τους φιγούρα απ τα παλιά
εσύ αφέντρα μιας ψυχής π ανοίγει αγκαλιά
να ξεπεζέψει κάματος ψυχών χωρίς καρδιά
αγώνας η ζωή σου σπέρνει,θερίζει,αγκομαχά
έμαθε στο στέρνο σου ολημερίς να ακουμπά
ολονυχτίς τον έρωτα στα στήθη σου να κεντά
για να βυζαίνεις γάλα πλουμίδια σε παιδιά
αυτά,που θα γεννήσουν κόρες στη σειρά
για νάχει υιούς η Πατρίδα σου να πολεμά
αιώνων πειρατές στα φανερά ή τα κρυφά
που κλέψανε απ τους Δελφούς τα ίδεατά
για να βάψουν τη λευκή πλεξούδα σου ξανθιά
🌍°°°ΣΣ°°°🌍
Σοφία Σίβυλλα 8-3-2017

Υγ. ευχαριστώ για τον χρόνο σας 👒 !
στη Σύλλογή μου « σφύρα » θα βρείτε κι άλλα δείγματα γραφών μου 📖 💐